Onderdompelen of verdrinken
Door: Cathalijne
Blijf op de hoogte en volg Cathalijne
16 Augustus 2014 | Verenigde Staten, Laramie
De afgelopen weken zijn heel erg druk geweest, en bloggen heeft nou eenmaal niet zo'n hoge prioriteit. Maar vandaag hadden we een halve dag vrij, en morgen een hele dag, dus alle tijd om mijn blogje weer eens bij te werken. De laatste keer dat ik wat schreef waren we in Cody, de oostelijke entree naar Yellowstone National park. Vanuit Cody zijn we doorgereden naar mt. rushmore, de berg met de 4 amerikaanse presidenten, en crazy horse memorial, een ode aan de echte founding fathers van Amerika. Crazy Horse memorial is vooral interessant omdat er nog volop aan gewerkt word. Ze hebben nu het hoofd van crazy horse uitgewerkt, en zijn nu bezig met.... ja dat weet ik eigenlijk ook niet precies. Maar de kans dat iemand van mijn generatie (of de volgende) dit beeld nog volledig voltooid kan bewonderen is zeer klein (helaas). Na mt. rushmore zijn we doorgereden naar de badlands, een nationaal park dat je doet denken dat je opeens een random maanlanding hebt gemaakt. Bij de badlands zijn we 2 dagen gebleven, en daarna zijn we heel rustig teruggereden richting Laramie.
Aangekomen in Laramie was de vakantietijd duidelijk voorbij. Dingen moesten geregeld worden. kapotte stoeltjes terug naar de walmart brengen, huurcontractje ondertekenen, autootje kopen. Jazeker, auto kopen. Want in Laramie hebben ze geen enkele vorm van openbaar vervoer, en de dichtstbijzijnde stad is 80km ervandaan. Al met al een paar drukken dagen gehad. Op 5 augustus zijn we met z'n 3en richting Fort Collins gereden. Fort Collins ligt ongeveer 1.5 uur van Denver, en aangezien mijn ouders op woensdag weer naar huis zouden vliegen, was dat een mooie tussenstop. Daarnaast leeft mijn huisgenootje in Fort Collins, dus kon ik daar mooi 2 nachten overnachten.
Op donderdag ben ik weer terug gereden naar Laramie om nog een aantal dingen te regelen. Donderdag was tevens de laatste vrije dag voor een lange lange tijd.... Oke helemaal niet zo
Vrijdag en zaterdag hadden we een WFA cursus, een wildlife first aid course.
" En een wildlife first aid course? Zodat je jezelf en andere kan redden als je wordt plat gestampt door een buffel? Wat moet ik me daar bij voorstellen" (van den berg, 2014)
Een wildlife fist aid course is eigenlijk een gewone EHBO cursus, maar dan zonder alle middelen die je normaal hebt. 1 ding heb ik geleerd. Diegene die Thermarest (van die zelfopblaasbare matjes) heeft uitgevonden zou serieus de nobelprijs moeten krijgen voor het idee. Heb nog nooit zoveel verschillende gebruiken gezien van zelfopblaasbare matjes :-).
Al met al was het een mooie introductie om de andere studiegenootjes (5) te leren kennen, en in plaats van een hele cursus gingen wij gelijk voor de "major crazy trustexercises", met andere woorden, laten we proberen om iemand op te tillen, een halve trap af te lopen, en weer voorzichtig neer te leggen.
Al met al 2 leuke dagen die werden gevolgd door zondag, kerkdag. 2 diensten bijwonen, ongemakkelijk op het podium staan om voorgesteld te worden aan de kerk, oude bekenden ontmoeten, picknicken, 10 mensen zien gedoopt worden in de brandende hitte, terug voor een 3e dienst, cross pollunation (wat kunnen we leren van de vorige generatie), en taart. Jup dat was zondag, een lange, intensieve en leuke dag.
Van waar dan onderdompelen of verdrinken? Maandag zijn we vertrokken naar Snowy Mountain Lodge, een hut zo'n 45 minuten vanaf Laramie, in de bergen, zonder internet of telefoon. Het is vergelijkbaar met een soort van inroductieweek maar dan zonder alcohol. Deze week heet de "immersion experience", ofwel de onderdompelingservaring. Maandag en dinsdag waren nog goed te doen, kort (5 minuten) je verhaal vertellen over hoe je tot de beslissing was gekomen naar de West te gaan, en vooral veel administratieve zaken. 's avonds 2.5 uur naar een lezing kijken over communicatie problemen.
Woensdag begon het echte werk. Eerst een deel van een conferentie bijgewoond, gelunched, daarna logos training (computer software programma). Vervolgens waren alle familieleden van de studenten uitgenodigd, en bestond onze 8 persoons groep opeens uit 25 personen.
De reden voor dit was, dat een deel van ons onderwijsprogramma bestaat uit "heart study". Heart study is een programma dat we volgen op zondagavond. Het is een soort van smallgroup bijbel studie , maar dan wat intenser. Tijdens deze "ontmoetingen" gaan we in op wat God heeft gedaan in jouw leven, hoe met bepaalde situaties om te gaan, hoe persoonlijk en spiritueel te groeien etc. Woensdag zijn we hiermee begonnen met het delen van ons "levensverhaal" en daarmee bedoel ik niet eventjes 10 minuutjes over jezelf kletsen, maar 2-3 uur je eigen leven ondersteboven en binnenstebuiten keren. En geloof me 2-3 uur over jezelf praten is een hele rare ervaring. Vandaar ook onderdompelen of verdrinken. Er zijn veel dingen die je niet met anderen wilt delen, zeker niet met mensen die je een halve dag kent. Aan de andere kant is dit een groep waarmee we een jaar wat gaan doen, en om iets te bereiken moet er eerst wat muurtjes doorboort worden.
Het is heel raar om dit zo mee te maken, maar ook interessant om te zien hoe bepaalde patronen terug keren in je leven (en ja ook met 22 heb je al dat soort patronen). De persoon die het leid is Molly, de vrouw van de baas van de opleiding. Beide hebben een diploma in biblical counseling, een soort van psychologie gebaseerd op de bijbel. Maar integenstelling tot normale psychologie (ik haat psychologen), is het niet een kwestie van 1 persoon erboven, en de rest die maar een beetje toehapt, aka groepstherapie :-P, maar doen zij net zo hard mee met het delen van hun levensverhaal.
*voor de duidelijkheid, heart study is niet gerelateerd aan een of andere psychologische aandoening. Het word inderdaad geleid door biblical counselors, maar het doel is, in tegenstelling tot "normale psychologie" om spiritueel te groeien.
Anyway, heart study hebben we woendsagavond en donderdag gedaan. Vanochtend (vrijdag), hebben we de laatste beetjes van logos training gedaan, de lodge schoongemaakt, en zijn we weer teruggereden naar Laramie. Voorlopig hebben we even een paar daagjes rust, ofwel met andere woorden, voorlopig hebben we 1.5 dag de tijd om 1000 pagina's te lezen.
Zondag gaan we, na de kerkdienst, klimmen. En nee niet het, we gaan op een muurtje klimmen, maar huppa gelijk naar buiten, op de rotsen. (dat word nog lachen, want ik heb mega hoogtevrees). Gelukkig mag ik mijn hangmat meenemen, dus als het niets word, dat klimmen, dan kan ik in alle rust in mijn hangmat een boekje lezen :-).
Aangekomen in Laramie was de vakantietijd duidelijk voorbij. Dingen moesten geregeld worden. kapotte stoeltjes terug naar de walmart brengen, huurcontractje ondertekenen, autootje kopen. Jazeker, auto kopen. Want in Laramie hebben ze geen enkele vorm van openbaar vervoer, en de dichtstbijzijnde stad is 80km ervandaan. Al met al een paar drukken dagen gehad. Op 5 augustus zijn we met z'n 3en richting Fort Collins gereden. Fort Collins ligt ongeveer 1.5 uur van Denver, en aangezien mijn ouders op woensdag weer naar huis zouden vliegen, was dat een mooie tussenstop. Daarnaast leeft mijn huisgenootje in Fort Collins, dus kon ik daar mooi 2 nachten overnachten.
Op donderdag ben ik weer terug gereden naar Laramie om nog een aantal dingen te regelen. Donderdag was tevens de laatste vrije dag voor een lange lange tijd.... Oke helemaal niet zo
Vrijdag en zaterdag hadden we een WFA cursus, een wildlife first aid course.
" En een wildlife first aid course? Zodat je jezelf en andere kan redden als je wordt plat gestampt door een buffel? Wat moet ik me daar bij voorstellen" (van den berg, 2014)
Een wildlife fist aid course is eigenlijk een gewone EHBO cursus, maar dan zonder alle middelen die je normaal hebt. 1 ding heb ik geleerd. Diegene die Thermarest (van die zelfopblaasbare matjes) heeft uitgevonden zou serieus de nobelprijs moeten krijgen voor het idee. Heb nog nooit zoveel verschillende gebruiken gezien van zelfopblaasbare matjes :-).
Al met al was het een mooie introductie om de andere studiegenootjes (5) te leren kennen, en in plaats van een hele cursus gingen wij gelijk voor de "major crazy trustexercises", met andere woorden, laten we proberen om iemand op te tillen, een halve trap af te lopen, en weer voorzichtig neer te leggen.
Al met al 2 leuke dagen die werden gevolgd door zondag, kerkdag. 2 diensten bijwonen, ongemakkelijk op het podium staan om voorgesteld te worden aan de kerk, oude bekenden ontmoeten, picknicken, 10 mensen zien gedoopt worden in de brandende hitte, terug voor een 3e dienst, cross pollunation (wat kunnen we leren van de vorige generatie), en taart. Jup dat was zondag, een lange, intensieve en leuke dag.
Van waar dan onderdompelen of verdrinken? Maandag zijn we vertrokken naar Snowy Mountain Lodge, een hut zo'n 45 minuten vanaf Laramie, in de bergen, zonder internet of telefoon. Het is vergelijkbaar met een soort van inroductieweek maar dan zonder alcohol. Deze week heet de "immersion experience", ofwel de onderdompelingservaring. Maandag en dinsdag waren nog goed te doen, kort (5 minuten) je verhaal vertellen over hoe je tot de beslissing was gekomen naar de West te gaan, en vooral veel administratieve zaken. 's avonds 2.5 uur naar een lezing kijken over communicatie problemen.
Woensdag begon het echte werk. Eerst een deel van een conferentie bijgewoond, gelunched, daarna logos training (computer software programma). Vervolgens waren alle familieleden van de studenten uitgenodigd, en bestond onze 8 persoons groep opeens uit 25 personen.
De reden voor dit was, dat een deel van ons onderwijsprogramma bestaat uit "heart study". Heart study is een programma dat we volgen op zondagavond. Het is een soort van smallgroup bijbel studie , maar dan wat intenser. Tijdens deze "ontmoetingen" gaan we in op wat God heeft gedaan in jouw leven, hoe met bepaalde situaties om te gaan, hoe persoonlijk en spiritueel te groeien etc. Woensdag zijn we hiermee begonnen met het delen van ons "levensverhaal" en daarmee bedoel ik niet eventjes 10 minuutjes over jezelf kletsen, maar 2-3 uur je eigen leven ondersteboven en binnenstebuiten keren. En geloof me 2-3 uur over jezelf praten is een hele rare ervaring. Vandaar ook onderdompelen of verdrinken. Er zijn veel dingen die je niet met anderen wilt delen, zeker niet met mensen die je een halve dag kent. Aan de andere kant is dit een groep waarmee we een jaar wat gaan doen, en om iets te bereiken moet er eerst wat muurtjes doorboort worden.
Het is heel raar om dit zo mee te maken, maar ook interessant om te zien hoe bepaalde patronen terug keren in je leven (en ja ook met 22 heb je al dat soort patronen). De persoon die het leid is Molly, de vrouw van de baas van de opleiding. Beide hebben een diploma in biblical counseling, een soort van psychologie gebaseerd op de bijbel. Maar integenstelling tot normale psychologie (ik haat psychologen), is het niet een kwestie van 1 persoon erboven, en de rest die maar een beetje toehapt, aka groepstherapie :-P, maar doen zij net zo hard mee met het delen van hun levensverhaal.
*voor de duidelijkheid, heart study is niet gerelateerd aan een of andere psychologische aandoening. Het word inderdaad geleid door biblical counselors, maar het doel is, in tegenstelling tot "normale psychologie" om spiritueel te groeien.
Anyway, heart study hebben we woendsagavond en donderdag gedaan. Vanochtend (vrijdag), hebben we de laatste beetjes van logos training gedaan, de lodge schoongemaakt, en zijn we weer teruggereden naar Laramie. Voorlopig hebben we even een paar daagjes rust, ofwel met andere woorden, voorlopig hebben we 1.5 dag de tijd om 1000 pagina's te lezen.
Zondag gaan we, na de kerkdienst, klimmen. En nee niet het, we gaan op een muurtje klimmen, maar huppa gelijk naar buiten, op de rotsen. (dat word nog lachen, want ik heb mega hoogtevrees). Gelukkig mag ik mijn hangmat meenemen, dus als het niets word, dat klimmen, dan kan ik in alle rust in mijn hangmat een boekje lezen :-).
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
